2 سَمَٰعِيلَ 21:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 دَاوُدَ يَثٜىٰ وَمُتَنٜىٰنْ غِبٜىٰيُوانْ «مٜىٰنٜىٰنٜىٰ ذَنْيِ مُكُ؟ تَيَيَا ذَنْ ڠَرَ وَنَّنْ مُغُنْتَارْ دَ عَكَيِ مُكُ دُواْمِنْ كُ أَلْبَرْكَثِ جَمَعَرْ يَهْوٜىٰهْ، وَتُواْ غَادُوانْسَ؟» Faic an caibideil |
تُواْ، بَرِ مَيْغِرْمَ سَرْكِينَ يَكَسَ كُنّٜىٰ يَجِ أَبِنْدَ ذَنْ ڢَطَا؞ عِدَنْ يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ يَسَاكَ كَيِ ڢُشِے دَنِے، بَرِ يَكَرْٻِ هَدَايَ تَهَڟِ؞ عَمَّا عِدَنْ مُتَنٜىٰنٜىٰ سُكَسَاكَ، بَرِ أَ لَعَنْتَسُ، يَهْوٜىٰهْ كُوَ شِينٜىٰ شَيْدَتَ؞ غَمَا سُنْ كُواْرٜىٰنِ دُواْمِنْ كَدَ إِنْسَامِ رَبُواْ ثِكِنْ غَادُوانْ يَهْوٜىٰهْ سُنَ ثٜىٰوَ ‹كَجٜىٰ كَبَوْتَوَ وَطَنْسُ أَلُّواْلِ؞›