2 سَمَٰعِيلَ 2:7 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا7 كُكَسَنْثٜىٰ دَ ڧَرْڢَڢَاوَا دَ ڧَرْڢِنْ ذُوثِيَا غَمَا شُوغَبَنْكُ طَالُوتَ يَمُتُ، عَمَّا غِدَنْ يَهُودَ سُنْ نَطَنِ سَرْكِنْسُ؞» Faic an caibideil |
سَيْ يٜىٰهُواْيِدَ يَڢِتَرْدَ يُواْوَشْ، وَنْدَ يَكٜىٰ طَنْ سَرْكِے، سَعَنً يَسَا مَسَ هُولَرْ مُلْكِ عَكَنْسَ؞ يَبَا يُواْوَشْ لِتَّڢِنْ ڧَٰعِدُواْدِنْ مُلْكِ؞ عَكَ كُمَ ظُبَ مَسَ مَنْ كٜىٰٻٜىٰوَ نَذَمَنْ سَرْكِے؞ مُتَنٜىٰ سُكَ تَڢَ حَنُّوَنْسُ سُنَ تَادَ مُرْيَ سُنَ ثٜىٰوَ «رَنْكَيَدَطٜىٰ، سَرْكِے!»
سَعَدَّ سَوْرَنْ إِسْرَٰٓءِيلَاوَنْ دَسُكٜىٰ عَڧٜىٰتَرٜىٰنْ ݣُورِنْ يٜىٰظِرٜىٰيٜىٰلْ دَ كُمَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ عَڧٜىٰتَرٜىٰنْ كُواْغِنْ يُواْدَنْ سُكَجِ ثٜىٰوَ طَالُوتَ يَمُتُ تَرٜىٰدَ یَیَنْسَ مَظَا عُكُ، سُكَ كُمَجِ ثٜىٰوَ سُواْجُواْجِنْ إِسْرَٰٓءِيلَ سُنْ غُدُ، سَيْ سُو مَا سُكَ غُدُ سُكَ بَرْ غَرُرُوَنْسُ؞ ڢِلِسْتِيَاوَا سُكَذُواْ سُكَ ذَوْنَ أَوُرِنْ؞