2 سَمَٰعِيلَ 2:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 سَيْ دَاوُدَ يَعَيْكَ دَ سَڧُواْ ذُوَا يَبٜىٰشْ غِلٜىٰيَدْ ثٜىٰوَ «يَهْوٜىٰهْ يَيِ مُكُ أَلْبَرْكَ، دُواْمِنْ كُنْ نُونَ أَمِنْثِ غَ شُوغَبَنْكُ طَالُوتَ تَوُرِنْ طَوْكَرْ نَوْيِنْ بِنّٜىٰشِ؞ Faic an caibideil |
سَيْ دَاوُدَ يَتَڢِے وُرِنْ مُتَنٜىٰنْ يَبٜىٰشْ أَ غِلٜىٰيَدْ، يَسَا سُبَاشِ ڧَسُسُوَنْ طَالُوتَ دَ نَطَنْسَ يُواْنَتَنْ؞ تُنْدَا ثَنْ مُتَنٜىٰنْ يَبٜىٰشْ أَ غِلٜىٰيَدْ سُنْ سَاثِ غَوَوَّكِنْ طَالُوتَ دَ يُواْنَتَنْ دَغَ عِنْدَ ڢِلِسْتِيَاوَا سُكَ كَكَّڢَسُ عَكَنْ إِتَاثٜىٰ أَ ڢِيلِ نَثِكِنْ غَرِنْ بٜىٰتْ شَنْ، بَايَنْدَ ڢِلِسْتِيَاوَا سُكَ كَشٜىٰسُ عَبَبَّنْ تُدُنْ غِلْبُواْوَ؞