2 سَمَٰعِيلَ 2:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 بَايَنْ وَنَّنْ، سَيْ دَاوُدَ يَتَمْبَيِ يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ «إِنْ هَوْرَ ذُوَا طَيَ دَغَ ثِكِنْ غَرُضُوً يَهُودَ؟» سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «عِ، كَهَوْرَ؞» دَاوُدَ يَسَاكٜىٰ تَمْبَيَ يَثٜىٰ «أَوَنٜىٰ غَرِ ذَنْ هَوْرَ ذُوَا؟» يَهْوٜىٰهْ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «ذُوَا هٜىٰبْرُوانْ؞» Faic an caibideil |
سَعَدَّ بُڧَاتَرْ سَنِنْ نُڢِنْ يَهْوٜىٰهْ تَتَاسُواْ، ذَيْ دُواْغَضَ غَ عٜىٰلٜىٰيَظَرْ ڢِرِسْتِ، دُواْمِنْ يَنٜىٰمِ نُڢِينَ، تَوُرِنْ أَمْڢَانِ دَ أَبُبُوَنْ نٜىٰمَنْ سَنِنْ نُڢِنْ يَهْوٜىٰهْ؞ تَهَكَنٜىٰ يُواْشُوَ دَ دُكَنْ تَارُوانْ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ ذَاسُ سَنْ نُڢِنْ يَهْوٜىٰهْ غَمٜىٰدَ أَلْعَمُرَنْسُ؞»