12 كُو یَنْعُوَنَ نٜىٰ نَامَ دَ جِنِ؞ سَبُواْدَ حَكَ دُوانْمٜىٰ كُونٜىٰ نَڧَرْشٜىٰ ثِكِنْ مَاسُ نٜىٰمَنْ دَاوُاْ دَ سَرْكِے؟›
سَيْ مُتُمِنْ يَثٜىٰ، «يَوَّ! عَڧَرْشٜىٰ غَا كَمَنِّنَ، ڧَشِنٜىٰ دَغَ ڧَشِنَ، نَامَ نٜىٰ دَغَ نَامَنَ! ذَاعَكِرَتَ مَثٜىٰ غَمَا دَغَ مُتُمْ نٜىٰ عَكَ ثِرُواْتَ؞»
سَيْ لَبَنْ يَثٜىٰ «أَيْ، كَيْ نَامَنَانٜىٰ دَ جِنِنَ!» سَيْ يَعْڧُوبَ يَذَوْنَ أَوُرِنْ حَرْ ڟَوُانْ وَتَ غُدَا؞
سَيْ دُكَنْ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ سُكَجٜىٰ وُرِنْ سَرْكِے سُكَثٜىٰ مَسَ «رَنْكَيَدَطٜىٰ، مٜىٰيَسَا یَنْعُوَنْمُ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ سُكَ سَاثٜىٰكَ سُكَ ڧٜىٰتَرٜىٰ دَكَيْ دَ عِيَلِنْكَ دَ كُمَ مُتَنٜىٰنْكَ ذُوَا وَنَّنْ ڧٜىٰتَرٜىٰ كُواْغِنْ يُواْدَنْ؟»
مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ سُكَثٜىٰ «مُنْيِ حَكَ غَمَا سَرْكِے طَنْعُوَنْمُ نٜىٰ نَثِكِنْمُ؞ دُوانْمٜىٰ كُكٜىٰ ڢُشِے غَمٜىٰدَ وَنَّنْ؟ أَيْ، بَا عَبِنْثِ كُواْ وَنِ أَبُ يَبَامُبَ!»
سَيْ دُكَنْ ظُرِيُواْيِنْ إِسْرَٰٓءِيلَ سُكَذُواْ وُرِنْ دَاوُدَ أَ هٜىٰبْرُوانْ سُكَثٜىٰ مَسَ «مُو نَامَنْكَ دَ جِنِنْكَ نٜىٰ؞
ظَدُواكْ طَنْ أَهِتُبْ دَ أَهِمٜىٰلٜىٰكْ طَنْ أَبِيَتَرْ سُونٜىٰ ڢِرِسْتُواْثِے؞ سٜىٰرَيَ شِينٜىٰ مَرُبُوثِنْ؞
تَيِنْ حَكَ إِنَ ڢَاتَا ثٜىٰوَ ذَنْعِيَ سَا جَمَعَتَ إِسْرَٰٓءِيلَ سُجِ كِيشِ، حَرْ مَا وَنَّنْ يَسَا عَثٜىٰثِ وَطَنْسُنْسُ؞
غَمَا مُو غَٻُواْٻِنْ جِكِنْسَ نٜىٰ؞
«إِنَ ضُواْڧُوانْكُ، كُيِ مَغَنَ دَ شُوغَبَنِّنْ شٜىٰكٜىٰمْ، كُثٜىٰ مُسُ، ‹مٜىٰ يَڢِ مُكُ ݣَوْ، عَثٜىٰ دُكَنْ یَیَنْ جِدْعَوْنَ غُدَا سَبَعِنْ طِنَّنْ سُيِ مُلْكِنْكُ، كُواْ كُوَ عَثٜىٰ مُتُمْ طَيَ يَيِ مُلْكِنْكُ؟› عَمَّا كُتُنَ ڢَا نِے نَامَنْكُ دَ جِنِنْكُ نٜىٰ؞»