2 سَمَٰعِيلَ 17:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 وَتَڧِيلَ يَنْذُ يَٻُيَ أَوَنِ كُواْغُواْ كُواْ كُوَ وَنِ وُرِے؞ عِدَنْ كُوَ عَيَاڧِ نَڢَارِ، كَطَنْ دَغَ ثِكِنْ سُواْجُواْجِنْكَ سُكَ مُتُ، دُكْ وَنْدَ يَجِ لَابَرِ ذَيْثٜىٰ، ‹أَنْ كَشٜىٰ سُواْجُواْجِنْ أَبْسَلُوامْ دَيَوَ!› Faic an caibideil |
مُتَنٜىٰنْ أَيْ سُكَ كَشٜىٰ وَجٜىٰنْ مُتَنٜىٰ تَلَاتِنْ دَ شِدَ دَغَ ثِكِنْ سُواْجُواْجِنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، سُكَ كُواْرٜىٰسُ سُكَبِيسُ دَغَ ڧُواْڢَرْ غَرِنْ حَرْ ذُوَا ثَنْ شٜىٰبَرِمْ، سُكَ كُوَ كَكَّشٜىٰسُ أَوُرِنْ غَنْغَرَ؞ ظُكَاتَنْ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ سُكَ نَرْكٜىٰ، سُكَ ذَمَ كَمَرْ ضُوَ؞