2 سَمَٰعِيلَ 16:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 أَبِشَيْ طَنْ ظٜىٰرُوِيَ يَثٜىٰ وَسَرْكِے «رَنْكَيَدَطٜىٰ! دُوانْمٜىٰ كَبَرْ مَتَثّٜىٰنْ كَرٜىٰنَّنْ يَنَ ذَاغِنْكَ؟ بَرِ إِنْجٜىٰ إِنْيَنْكٜىٰ كَنْسَ؞» Faic an caibideil |
أَبْنٜىٰرْ يَجِ ڢُشِے سُواْسَيْ دَ أَبِنْدَ إِشْبُواْشٜىٰتْ يَڢَطَا مَسَ؞ سَيْ يَثٜىٰ «كَنَ ڟَمَّنِ نِے مَيْ ثِنْ أَمَانَ نٜىٰ؟ كَنَ ظَتُواْ نِے مَيْ غُواْيُوانْ بَايَنْ يَهُودَ نٜىٰ؟ تُنْ ڢَرْكُواْ نَنُونَ أَمِنْثِ غَ غِدَنْ بَابَنْكَ طَالُوتَ دَ یَنْعُوَنْسَ دَ أَبُواْكَنْسَ! بَنْ كُوَ بَادَكَيْ أَ حَنُّنْ دَاوُدَ بَ؞ شِينٜىٰ يَنْذُ عَكَنْ مَثٜىٰ ذَاكَغَ لَيْڢِينَ؟