2 سَمَٰعِيلَ 15:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 أَبْسَلُوامْ يَكَنْ تَاشِ دَ سَسَّڢٜىٰ يَڟَيَ عَكَنْ حَنْيَ ذُوَا ڧُواْڢَرْ غَرِ؞ سَعَدَّ وَنِ يَذُواْ وُثٜىٰوَ وَنْدَ كُمَ يَنَدَ دَامُوَرْ دَ ذَاتَ كَيْ غَبَنْ سَرْكِے دُوانْ شَرِيعَ، أَبْسَلُوامْ يَكَنْ كِرَشِ يَثٜىٰوَ مُتُمِنْ «دَغَ وَنٜىٰ غَرِ كَڢِتُواْ؟» سَعَدَّ مُتُمِنْ يَأَمْسَ «رَنْكَيَدَطٜىٰ دَغَ غَرِ نَوَتَ ذُرِيَ عَ إِسْرَٰٓءِيلَ،» Faic an caibideil |
سَبُواْدَ حَكَ، سَيْ سَرْكِے يَتَاشِ يَتَڢِے وُرِنْ تَارُوَ عَڧُواْڢَرْ غَرِ يَذَوْنَ؞ دَلَابَرِ يَبَظُو ثٜىٰوَ سَرْكِے يَنَ ظَوْنٜىٰ أَوُرِنْ ذَمَنْسَ عَڧُواْڢَرْ غَرِ، سَيْ دُكَنْ مُتَنٜىٰ سُكَ تَارُ وُرِنْسَ؞ أَنَ ثِكِنْ حَكَ سَيْ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ وَطَنْدَ سُكَبِے أَبْسَلُوامْ سُكَ غُدُ ذُوَا غِدَاجٜىٰنْسُ؞