2 سَمَٰعِيلَ 13:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 عَمَّا أَمْنُوانْ يَنَدَ أَبُواْكِ مَيْ سُونَ يُواْنَدَبْ طَنْ شِمٜىٰيَ طَنْعُوَنْ دَاوُدَ؞ يُواْنَدَبْ يَنَدَ وَيُواْ سُواْسَيْ؞ Faic an caibideil |
سَيْ مَاتَرْسَ ظٜىٰرٜىٰشْ دَ كُمَ دُكَنْ أَبُواْكَنْسَ سُكَ بَاشِ شَوَرَا ثٜىٰوَ «بَرِ كَسَا عَتَادَ كَتَكُوانْ رَاتَيَ مُتَنٜىٰ مَيْ ڟَيِنْدَ يَكَيْ وَجٜىٰنْ ڧَڢَا سَبَعِنْ دَ بِيَرْ؞ غُواْبٜىٰ دَ سَڢٜىٰ كَيِ مَغَنَ دَ سَرْكِے أَ رَاتَيٜىٰ مُوارْدٜىٰكَيْ عَكَيْ؞ سَعَنً كَتَڢِے ثِنْ عَبِنْثِ نَمُسَمَّنْ تَرٜىٰدَ سَرْكِے ڢُسْكَرْكَ أَ سَكٜىٰ؞» سَيْ هَامَٰنَ يَجِ دَاطِنْ وَنَّنْ شَوَرَا أَ رَنْسَ؞ سَيْ يَسَا عَكَ تَادَ دُواْغُوانْ كَتَكُوانْ رَاتَيَ مُتَنٜىٰ؞
سَيْ يَڢَطَا وَمَاتَرْسَ ظٜىٰرٜىٰشْ دَ كُمَ دُكَنْ أَبُواْكَنْسَ، دُكَنْ أَبِنْدَ يَڢَرُ دَشِ؞ سَيْ مُتَنٜىٰنْسَ مَاسُ بَاشِ شَوَرَا دَ مَاتَرْسَ ظٜىٰرٜىٰشْ سُكَثٜىٰ «عِدَنْ دَيْ مُوارْدٜىٰكَيْ دَ كَڢَارَ ڢَاطُوَ أَغَبَنْسَ مُتُمِنْ يَهُودَ نٜىٰ، تُواْ، بَذَاكَثِ نَصَرَا عَكَنْسَبَ، لَلَّيْ ذَاكَ ڢَاطِ!»