2 سَمَٰعِيلَ 12:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 يَهْوٜىٰهْ يَعَيْكِ أَنَّبِے نَتَنْ ذُوَا وُرِنْ دَاوُدَ؞ دَ نَتَنْ يَ إِسُواْ سَيْيَثٜىٰ مَسَ «أَݣَويْ وَطَنْسُ مُتُمْ بِيُ أَوَنِ غَرِ؞ طَيَ مَيْ أَرْزِڧِ نٜىٰ، طَيَنْ كُمَ تَلَكَ نٜىٰ؞ Faic an caibideil |
عَمَّا سَيْ مَلاَىِٕكَنْ يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ وَ إِلْيَاسُ مُتُمِنْ تِشْبٜىٰ «تَاشِ، كَتَڢِے كَسَدُ دَ یَنْ عَيْكَنْ دَ سَرْكِنْ إِسْرَٰٓءِيلَ يَعَيْكَ دَغَ سَمَرِيَ؞ كَثٜىٰمُسُ، ‹شِنْ، بَابُ اللَّهْ نٜىٰ عَ إِسْرَٰٓءِيلَ دَ كُكٜىٰ تَڢِيَ نٜىٰمَنْ أَمْسَ دَغَ بَعَلْظٜىٰبُبْ اللَّهْنْ عٜىٰكْرُوانْ؟›