2 سَمَٰعِيلَ 11:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 وَتَرَانَ دَ يَمَّ دَاوُدَ يَتَاشِ دَغَ وُرِنْ ݣُونْثِيَرْسَ يَنَ يَٰوُاْ عَكَنْ رُڢِنْ غِدَنْسَ؞ دَغَ كَنْ رُڢِنْ، سَيْ يَغَ وَتَ مَثٜىٰ تَنَ وَنْكَ؞ مَثٜىٰنْ كُوَ تَنَدَ ݣَنْ غَنِ سُواْسَيْ؞ Faic an caibideil |
غِدَاجٜىٰنْ عُرُوشَلِيمَ دَ نَسَرَاكُنَنْ يَهُودَ، ذَاعَ ڧَظَنْتَرْ دَسُو كَمَرْ وُرِنَّنْ تُواْڢٜىٰتْ؞ عِ، ذَنْ ڧَظَنْتَرْدَ دُكَنْ غِدَاجٜىٰ وَطَنْدَ عَكَنْ رُڢِنْسُ عَكَ مِيڧَ هَدَايُ نَڧُواْنَ تُرَارٜىٰ غَ رَانَ دَ وَتَ دَ تَوْرَرِنْ سَمَ، عَكَ كُمَ مِيڧَ هَدَايُ نَشَا غَ وَطَنْسُ أَلُّواْلِ؞› »