2 سَمَٰعِيلَ 10:12 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا12 كُيِ ڧَرْڢِنْ حَلِ! مُيِ ڢَطَ سُواْسَيْ سَبُواْدَ مُتَنٜىٰنْمُ دَ بِرَنٜىٰنْ اللَّهْ نْمُ؞ بَرِ يَهْوٜىٰهْ يَيِ أَبِنْدَ يَيِݣَوْ أَعِدُوانْسَ!» Faic an caibideil |
دَ نَدُوبَ يَدَّ أَبُبُوَنْ سُكٜىٰ، سَيْ نَتَاشِ نَتَارَ مَنْيَنْ مُتَنٜىٰ دَ دَتَّاوَا دَ سَوْرَنْ مُتَنٜىٰ؞ نَثٜىٰ «كَدَ كُجِڟُواْرُوانْ أَبُواْكَنْ غَابَنْمُ؞ كُتُنَ عُبَنْغِجِ مَيْغِرْمَ نٜىٰ، مَيْ بَنْ ڟُواْرُواْ كُمَ؞ كُيِ يَاڧِ دُواْمِنْ كُڟَرٜىٰ یَنْعُوَنْكُ دَ یَیَنْكُ مَظَا دَ مَاتَادَ مَاتَنْكُ دَ كُمَ غِدَاجٜىٰنْكُ؞»
«جٜىٰكَ، كَتَتَّارَ دُكَنْ يَهُودَاوَا وَطَنْدَ سُكٜىٰ أَ شُوشَنْ؞ كُيِ أَظُمِ دُواْمِنَ؞ كَدَ كُثِ كُواْ كُشَا دَرٜىٰ دَ رَانَ حَرْ ݣُونَ عُكُ؞ نِے كُمَ دَ یَنْ مَاتَا مَاسُ يِمِنِ حِدِمَ ذَامُيِ أَظُمِ كَمَرْ يَدَّ ذَاكُيِ؞ بَايَنْ عَكَيِ حَكَ، ذَنْتَڢِے وُرِنْ سَرْكِے، كُواْدَيَكٜىٰ دُواْكَا تَحَنَ؞ عِدَنْ نَمُتُ، نَامُتُ كٜىٰنَنْ؞»
سَيْ يُواْنَتَنْ يَثٜىٰ وَسَوْرَيِ مَيْ رِڧٜىٰ مَسَ كَايَنْ يَاڧِ «كَذُواْ مُڧٜىٰتَرٜىٰ ذُوَا سَنْسَنِنْ يَاڧِنْ وَطَنَّنْ ڧَظَامَنْ أَرْنَ مَرَسَ كَاثِيَ؞ وَيَسَنِ كُواْ يَهْوٜىٰهْ ذَيْبَامُ نَصَرَا، غَمَا بَابُ أَبِنْدَ ذَيْ عِيَ حَنَ يَهْوٜىٰهْ كَٰوُاْ نَصَرَا، كُواْ تَوُرِنْ مُتَنٜىٰ مَاسُيَوَ، كُواْ تَوُرِنْ مُتَنٜىٰ كَطَنْ؞»