8 يَثٜىٰ مِنِ، ‹وَنٜىٰنٜىٰ كَيْ؟› نَثٜىٰمَسَ، ‹نِے مُتُمِنْ أَمَلٜىٰكْ نٜىٰ؞›
سَيْ سُكَ كُمَ جُويَا سُكَ كُواْمَ عٜىٰنْمِشْڢَتْ، وَتُواْ كَدٜىٰشْ؞ سُكَ كُمَثِ نَصَرَا عَكَنْ دُكَنْ يَنْكِنْ أَمَلٜىٰكَاوَا دَ نَ أَمُواْرِيَاوَا، وَطَنْدَ سُكٜىٰ ذَمَ أَ هَظَظُوانْ تَمَرْ؞
دَاوُدَ يَتَمْبَيِ سَوْرَيِنَّنْ دَ يَكَٰوُاْ لَابَرِنْ يَثٜىٰ مَسَ «كَيْ دَغَ إِنَا نٜىٰ؟» يَأَمْسَ «نِے مُتُمِنْ أَمَلٜىٰكْ نٜىٰ، عَمَّا مُنَدَ ذَمَ أَنَنْ ڧَسَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞»
دَ يَجُويَ يَغَنِّ سَيْ يَكِرَا نِے؞ نِے كُوَ نَا أَمْسَ مَسَ نَثٜىٰ، ‹غَانِنَنْ؞›
سَيْ يَثٜىٰ مِنِ، ‹مَڟُواْ كُسَ كَكَشٜىٰنِ غَمَا إِنَ ثِكِنْ عَذَابَ مَيْ ڟَنَنِ، إِنَ كُمَ بَاكِنْ مُتُوَ؞›
سَيْ بَلَعَمْ يَدُوبِے أَمَلٜىٰكَاوَا، يَيِ وَنَّنْ مَغَنَرْ أَنَّبْثِ يَثٜىٰ، «أَمَلٜىٰكْ ڧَسَاثٜىٰ مَيْ ڧَرْڢِے عَثِكِنْ أَلْعُمَّيْ، عَمَّا ڧَرْشٜىٰنْتَ هَلَكَانٜىٰ؞»
سَيْ كَتَڢِے كَيِ يَاڧِ دَ أَمَلٜىٰكَاوَا، كَكٜىٰٻٜىٰسُ دُواْمِنْ هَلَّكَرْوَ؞ كَدَ كَبَرْ كُواْمٜىٰ؞ كَكَشٜىٰ مَظَا دَ مَاتَا، ڧأَنَانً يَارَا دَ جَرِرَيْ، شَانُو دَ تُمَكِ، رَاڧُمَ دَ جَاكُنَ؞› »
أَ لُواْكَثِنْ ذَمَنْسَ أَ ظِكْلَكْ، دَاوُدَ يَكَنْ ڢِتَ دَ مُتَنٜىٰنْسَ سُكَيْ هَرِ عَكَنْ مُتَنٜىٰنْ غٜىٰشُرْ دَ نَ غِرْظِ دَ نَ أَمَلٜىٰكْ؞ تُنْدَا وَطَنَّنْ مُتَنٜىٰ سُونٜىٰ مَذَوْنَنْ يَنْكِنْ، وَتُواْ تَوَجٜىٰنْ يَنْكِنْ شُرْ حَرْ ذُوَا ڧَسَرْ مَصَرْ؞
سَعَدَّ دَاوُدَ تَرٜىٰدَ مُتَنٜىٰنْسَ سُكَ إِسُواْ غِدَنْسُ أَ ظِكْلَكْ أَ رَانَ تَ عُكُ، سَيْ سُكَ سَامِ أَمَلٜىٰكَاوَا سُنْ كَيْ هَرِ عَكُدَنْثِنْ ڧَسَرْدَ كُمَ ظِكْلَكْ، حَرْ سُكَ ڧُواْنٜىٰ ظِكْلَكْ؞
دَاوُدَ يَتَمْبَيٜىٰشِ يَثٜىٰ «وَنٜىٰنٜىٰ شُوغَبَنْكَ، كُمَ كَيْ دَغَ إِنَا نٜىٰ؟» سَيْ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «نِے مُتُمِنْ ڧَسَرْ مَصَرْ نٜىٰ، بَاوَنْ وَنِ مُتُمِنْ أَمَلٜىٰكْ؞ ݣُونَكِے عُكُ دَ سُكَ وُثٜىٰ نٜىٰ شُوغَبَنَ يَڨَلٜىٰنِ أَنَنْ غَمَا إِنَ ثِيوُاْ؞
دَاوُدَ يَيِڢَطَ دَسُو دَغَ ڢَاطُوَرْ رَانَ حَرْ ذُوَا وَشٜىٰغَرِ دَ يَمَّ؞ بَابُوَنْدَ يَڟِيرَا، سَيْدَيْ وَطَنْسُ سَمَارِ طَرِے حُطُ وَطَنْدَ سُكَ هَوْ رَاڧُمَ سُكَ غُدُ؞