2 سَمَٰعِيلَ 1:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 أَ رَانَ تَ عُكُ سَيْغَا وَنِ مُتُمْ دَغَ سَنْسَنِنْ يَاڧِ نَ طَالُوتَ يَذُواْ؞ يَذُواْ دَ رِيغُنَنْسَ عَيَيَّاغٜىٰ دَ ڧَسَا عَكَنْسَ دُواْمِنْ نُونَ بَڧِنْ ثِكِنْسَ؞ دَ يَ إِسُواْ وُرِنْ دَاوُدَ، سَيْ يَڢَاطِ يَرُسُنَ دَ ڢُسْكَرْسَ حَرْ ڧَسَا؞ Faic an caibideil |
«جٜىٰكَ، كَتَتَّارَ دُكَنْ يَهُودَاوَا وَطَنْدَ سُكٜىٰ أَ شُوشَنْ؞ كُيِ أَظُمِ دُواْمِنَ؞ كَدَ كُثِ كُواْ كُشَا دَرٜىٰ دَ رَانَ حَرْ ݣُونَ عُكُ؞ نِے كُمَ دَ یَنْ مَاتَا مَاسُ يِمِنِ حِدِمَ ذَامُيِ أَظُمِ كَمَرْ يَدَّ ذَاكُيِ؞ بَايَنْ عَكَيِ حَكَ، ذَنْتَڢِے وُرِنْ سَرْكِے، كُواْدَيَكٜىٰ دُواْكَا تَحَنَ؞ عِدَنْ نَمُتُ، نَامُتُ كٜىٰنَنْ؞»