2 بِتْرُسْ 3:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 ذَاسُثٜىٰ «أَشٜىٰ، بَ عِيسَىٰ يَا يِمُكُ أَلْڧَوَرِ ثٜىٰوَ ذَيْسَاكٜىٰ دَاوُاْوَ بَ؟ تُواْ، إِنَا يَكٜىٰ؟ كَاكَنِّنْمُ سُنْ بَرْ دُونِيَا تُنْتُنِ، عَمَّا دُكَنْ كُواْمٜىٰ يَثِيغَبَ بَاسَكٜىٰوَ تُنْڢَرْكُوانْ حَلِتَّ؞» Faic an caibideil |
كُنْ غَاجِيَرْ دَ يَهْوٜىٰهْ دَ كَلْمُواْمِنْكُ؞ دُكْدَهَكَ كُكَثٜىٰ «تَيَيَا مُكَ غَاجِيَرْ دَشِ؟» تَوُرِنْ ثٜىٰوَ «دُكْ وَنْدَ يَعَيْكَتَ مُغُنْتَا، شِينٜىٰ مُتُمِنْ كِرْكِ أَعِدُوانْ يَهْوٜىٰهْ، كُمَ يَهْوٜىٰهْ يَنَ كُوَ جِنْ دَاطِنْسُ؞» كُنَ كُمَ تَمْبَيَ ثٜىٰوَ «إِنَا اللَّهْ يَكٜىٰ وَنْدَ شِينٜىٰ مَيْ شَرِيعَرْ غَسْكِيَ؟»