2 بِتْرُسْ 3:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 إِنَ سُواْ كُمَ كُتُنَ دَ أَبُبُوَنْ دَ أَنَّبَاوَا مَاسُ ڟَرْكِے نَدَا سُكَ ڢَطِ دَ كُمَ عُمَرْنِنْ دَ عُبَنْغِجِ مَيْ ثٜىٰتُواْ يَڢَطِ تَبَاكِنْ مَنْذَنِّےنْدَ يَعَيْكُواْ وُرِنْكُ؞ Faic an caibideil |
كُلُّمْ يَنَ مَغَنَ عَكَنْ إِرِنْ وَطَنَّنْ أَبُبُوَ عَثِكِنْ دُكَنْ وَسِيڧُنْسَ؞ عَثِكِنْ وَسِيڧُنْسَ كُوَ أَݣَويْ وَطَنْسُ أَبُبُوَنْ دَسُكٜىٰ دَ وُيَرْ غَانٜىٰوَ، وَطَنْدَ وَطَنْسُ مُتَنٜىٰ مَاسُ رَشِنْ غَانٜىٰوَ، مَرَسَ ڧَرْڢِے ثِكِنْ بَنْغَسْكِيَ، سُكٜىٰ جُويَا مَعَنَرْسُ؞ حَكَ مَا سُكٜىٰيِ دَسَوْرَنْ رُبُوتَتُّنْ كَلْمُواْمِنْ اللَّهْ؞ أَيْ، سُنَ جَٰوُاْ وَكَنْسُ هَلَّكَنٜىٰ؞