2 بِتْرُسْ 1:12 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا12 سَبُواْدَ حَكَ، ذَنْ دِنْغَ تُنَ مُكُ دَ وَطَنَّنْ أَبُبُوَ، كُواْدَيَكٜىٰ كُنْ رِغَا كُنْ سَنْسُ، كُنْ كَڢُ سُواْسَيْ ثِكِنْ غَسْكِيَرْ دَ كُكَ كَرْٻَ؞ Faic an caibideil |
يَا كُو وَطَنْدَ نَكٜىٰ ڧَوْنَ، دَا مَا نَيِ مَرْمَرِنْ رُبُوتَ مُكُ غَمٜىٰدَ ثٜىٰتُواْنَّنْ نَامُ دُكَ؞ عَمَّا دَغَ بَايَ نَغَ يَذَمَ دُواْلٜىٰنٜىٰ إِنْرُبُوتَ مُكُ إِنْ غَرْغَطٜىٰكُ كُدَاغٜىٰ سُواْسَيْ كُكِيَايٜىٰ بَنْغَسْكِيَرْمُ وَدَّ اللَّهْ يَدَنْڧَوَ ڟَرْكَكَنْسَ، سَوْ طَيَ تَكْ، بَا ڧَارِ؞