2 يَحْيَى 1:10 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا10 عِدَنْ وَنِ يَا ذُواْ يَنَ كُواْيَرْ دَ وَنِ أَبُ دَبَمْ دَ وَنَّنْ كُواْيَرْوَا، كَدَ كُكَرْٻٜىٰشِ، كَدَ مَا كُغَيْشٜىٰشِ؞ Faic an caibideil |
عِدَنْ نَاذُواْ، ذَنْ تُواْنَ أَسِيرِنْسَ، دُواْمِنْ كُواْوَ يَسَنْ يَدَّ يَكٜىٰ سُورُوتُ غَمٜىٰدَمُو، يَنَ بَڧَرْ مَغَنَ عَكَنْمُ؞ أَبِنْدَ يَڢِ مُونِ شِينٜىٰ، شِے كَنْسَ يَاڧِ يَمَرَبْثِ یَنْعُوَ مَاسُبِے وَطَنْدَ سُكَذُواْ، حَرْ مَا يَا حَنَ مَاسُبِے وَطَنْدَ سُكَسُواْ سُمَرَبْثٜىٰسُ، يَنَ كُواْرَرْسُ دَغَ جَمَعَرْ مَاسُبِے؞