1 تِمُواْتِ 6:10 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا10 غَمَا ڧَوْنَرْ كُطِ عِتَثٜىٰ تُوشٜىٰنْ كُواْوَثٜىٰ إِرِنْ مُغُنْتَا؞ عَثِكِنْ مَرْمَرِنْ يِنْ أَرْزِڧِ دَ سَوْرِ، وَطَنْسُ سُنْ رَبُ دَ بَنْغَسْكِيَرْسُ حَرْ سُكَ جَٰوُاْ وَكَنْسُ بَڧِنْ ثِكِ إِرِ إِرِ مَاسُ ذَاڢِ؞ Faic an caibideil |
ذَاكُيِ بَنْظَ دَ سُونَنَ عَثِكِنْ مُتَنٜىٰنَ دُواْمِنْ كُسَامِ حَڟِنْ بَلٜىٰ كَطَنْ عَتَڢِنْ حَنُّوَنْكُ، كُسَامِ طَنْ غُرَاسَ كَطَنْ؟ تَوُرِنْ ڧَضْيَارْكُ، غَ مُتَنٜىٰنَ وَطَنْدَ سُكَ كَسَ كُنّٜىٰ غَ ڧَضْيَاثٜىٰ ڧَضْيَاثٜىٰنْكُ، كُنَ كَشٜىٰ مُتَنٜىٰنْ دَ بَيْ كَمَاتَ سُمُتُبَ، كُنَ بَرِنْ وَطَنْدَ بَيْ كَمَاتَ سُرَايُبَ؞
شُوغَبَنِّنْتَ سُنَ يَنْكٜىٰ شَرِيعَ تَثِنْ حَنْثِ؞ ڢِرِسْتُواْثِنْتَ سُنَ كُواْيَرْوَا دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ رِيبَ، أَنَّبَاوَنْتَ سُنَ أَنَّبْثِ دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ كُطِ؞ دُكْدَهَكَ سُنَ ڟَمَّنِ يَهْوٜىٰهْ يَنَ تَرٜىٰدَسُو، سُنَ ثٜىٰوَ «أَيْ، يَهْوٜىٰهْ يَنَ ڟَكِيَرْمُ، بَ مَسِيڢَرْ دَ ذَاتَ ڢَاطُواْ عَكَنْمُ!»
عَثِكِنْ أَبُبُوَنْ دَ مُكَ ݣُوشٜىٰ، سَيْ نَغَ وَتَ رِغَا مَيْݣَوْ إِرِنْ تَ بَابِيلَ دَ أَظُرْڢَا وَجٜىٰنْ كِلُواْ بِيُ دَ كُمَ سَنْدَا نَظِنَرِيَ مَيْ نَوْيِنْدَ يَڢِ رَبِنْ كِلُواْ؞ نَسُواْسُ سُواْسَيْ، سَيْ نَݣُوشٜىٰسُ نَٻُواْيٜىٰ؞ غَا سُو أَبِنّٜىٰ عَڧَسَا عَثِكِنْ تٜىٰنْتِنَ، تَرٜىٰدَ أَظُرْڢَا عَڧَرْڧَشِ؞»