1 تِمُواْتِ 3:7 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا7 يَا كَمَاتَ مَيْ كُلَ دَ جَمَعَ يَكَسَنْثٜىٰ وَنْدَ يَكٜىٰدَ شَيْدَ مَيْݣَوْ أَغَبَنْ مُتَنٜىٰنْ دَ بَ مَاسُبِيبَ، دُواْمِنْ كَدَ يَذَمَ أَبِنْ كُنْيَا، يَڢَاطَ ثِكِنْ تَرْكُوانْ شَيْطَنْ؞ Faic an caibideil |
سَيْ سُكَثٜىٰ «وَنِ بَبَّنْ سُواْجَنْ رُواْمَ نٜىٰ، مَيْ سُونَ كُواْنٜىٰلِيُسْ، يَعَيْكٜىٰمُ؞ شِ مُتُمْ مَيْ أَدَلْثِے نٜىٰ، مَيْ ڟُواْرُوانْ اللَّهْ، وَنْدَ دُكْ جَمَعَرْ يَهُودَاوَا سُكٜىٰ ڢَطِنْ أَبِنْ كِرْكِ عَكَنْسَ؞ شِينٜىٰ وَنِ مَلاَىِٕكَ مَيْ ڟَرْكِے يَعُمَرْثٜىٰشِ يَعَيْكُواْ كَجٜىٰ غِدَنْسَ، يَجِ أَبِنْدَ ذَاكَثٜىٰ؞»