1 تِمُواْتِ 3:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 بَا مَيْ بُغُوَبَ، بَا مَيْ نٜىٰمَنْ ڢَطَابَ عَمَّا مَيْ تَوَلِعُ، بَا مَيْ غَرْدَمَبَ، كُمَ بَا مَيْ سُوانْ كُطِبَ؞ Faic an caibideil |
شُوغَبَنِّنْتَ سُنَ يَنْكٜىٰ شَرِيعَ تَثِنْ حَنْثِ؞ ڢِرِسْتُواْثِنْتَ سُنَ كُواْيَرْوَا دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ رِيبَ، أَنَّبَاوَنْتَ سُنَ أَنَّبْثِ دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ كُطِ؞ دُكْدَهَكَ سُنَ ڟَمَّنِ يَهْوٜىٰهْ يَنَ تَرٜىٰدَسُو، سُنَ ثٜىٰوَ «أَيْ، يَهْوٜىٰهْ يَنَ ڟَكِيَرْمُ، بَ مَسِيڢَرْ دَ ذَاتَ ڢَاطُواْ عَكَنْمُ!»
إِنَ ضُواْڧُوانْكُ، كُيِ كِيوُانْ غَرْكٜىٰنْ اللَّهْ دَ عَكَ دَنْڧَ مُكُ أَمَانَرْسَ، كُنَ كُمَيِ مُسُ شُوغَبَنْثِ؞ كَدَ كُغَ كَمَرْ أَنَ سَاكُ تِلَسْ نٜىٰ، عَمَّا كُيِشِ دَ يَرْدَرْ رَنْكُ يَدَّ اللَّهْ يَكٜىٰسُواْ؞ كَدَ كُيِ وَنَّنْ عَيْكِ دُواْمِنْ سَامُنْ كُطِ، عَمَّا كُيِ دُواْمِنْ كُنَدَ نِيَّرْ يِنْ حِدِمَ؞