1 تِمُواْتِ 2:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 شِينٜىٰ يَبَادَ كَنْسَ دُواْمِنْ يَڢَنْشِ مُتَنٜىٰ دُكَ؞ أَنْ كُوَيِ شَيْدَرْ سَڧُوانْسَ أَدَيْدَيْ لُواْكَثِ؞ Faic an caibideil |
مُنْيِ ذُنُوبِ، عَمَّا شِ يَا طَوْكِ ذُنُبَنْمُ أَجِكِنْسَ سَعَدَّ عَكَ غِثِّيٜىٰشِ عَكَنْ غُنْغُمٜىٰنْ إِتَاثٜىٰ؞ يَا يِهَكَ دُواْمِنْ تَوُرِنْ مُتُوَرْسَ مُو مَا مُمُتُ غَ ذُنُوبِ، مُرَايُ غَ يِنْ أَدَلْثِے؞ كَمَرْ يَدَّ عَكَ رُبُوتَ «تَوُرِنْ رَوْنِنْ دَ عَكَيِ مَسَ نٜىٰ كُنْ سَامِ وَرْكٜىٰوَ؞»