1 تِمُواْتِ 1:17 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا17 بَرِ غِرْمَ دَ طَوْكَكَ سُتَبَّتَا حَرْ أَبَدَا أَبَدِنْ غَ وَنْدَ يَكٜىٰ سَرْكِنْ ذَامَانَيْ، وَنْدَ بَايَ مُتُوَ، وَنْدَ بَعَغَنِنْسَ، كُمَ وَنْدَ شِے كَطَيْ نٜىٰ اللَّهْ! أَمِينْ؞ Faic an caibideil |
سَيْ وَطَنَّنْ لَوِيَاوَا وَتُواْ، يٜىٰشُوَ دَ كَدْمِيٜىٰلْ دَ بَنِ دَ هَشَبْنٜىٰيَ دَ شٜىٰرٜىٰبِيَ دَ هُواْدِيَ دَ شٜىٰبَنِيَ دَ ڢٜىٰتَهِيَ سُكَيِ كِرَنْ سُجَّدَ سُكَثٜىٰ، «تَاشِ ڟَيٜىٰ كُيَبِے يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ، اللَّهْ نْكُ مَرَرْ ڢَرْكُواْ مَرَرْ ڧَرْشٜىٰ!» «أَلْبَرْكَ تَا تَبَّتَا غَ سُونَنْكَ مَيْ دَرَجَ، سُونَنْدَ يَڢِ دُكَنْ أَلْبَرْكَ دَ يَبُواْ!
لَعَنَنّٜىٰ نٜىٰ مُتُمِنْ دَيَكٜىٰ ثُوتَا! غَاشِ، يَنَدَ لَاڢِيَيّٜىٰنْ ضَغُواْ عَثِكِنْ غَرْكٜىٰنْسَ، وَنْدَ يَيِ أَلْڧَوَرِ ذَيْ بَايَرْ، عَمَّا أَوَيٜىٰ غَرِ سَيْ يَمِيڧَ ضَغُواْ مَيْ تَبُواْ هَدَايَ غَ يَهْوٜىٰهْ! كُواْدَيَكٜىٰ كُنْ سَنِ نِے بَبَّنْ سَرْكِے نٜىٰ، حَرْ دُكَنْ أَلْعُمَّيْ مَا سُنَ جِنْ ڟُواْرُوانْ سُونَنَ! نِے يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، نَاڢَطَا؞»
حَلِنْ اللَّهْ نْتَكَ نَ اللَّهْ دَ كُمَ إِيكُوانْسَ نَهَرْ أَبَدَا بَ أَبُبُوَنْ دَ عَكَ عِيَغَنِ دَ عِدُواْ بَنٜىٰ؞ عَمَّا تُنْ حَلِتَّرْ دُونِيَا أَنْبَيَّنَا وَطَنَّنْ أَبُبُوَ أَ ڢِيلِ، أَنَ كُمَ عِيَغَانٜىٰسُ بِسَغَ أَبُبُوَنْ دَ عَكَحَلِتَّ؞ سَبُواْدَ حَكَ مُتَنٜىٰ بَاسُدَ وَتَ حُجَّ!