1 تَسَلُواْنِكَاوَا 4:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 سَبُواْدَ حَكَ دُكْ وَنْدَ يَڧِ يَرْدَ دَ وَنَّنْ كُواْيَرْوَا، بَمُتُمْ يَڧِبَ، اللَّهْ نٜىٰ يَڧِ، اللَّهْ وَنْدَ يَكٜىٰ بَاكُ رُوحُنْسَ مَيْ ڟَرْكِے؞ Faic an caibideil |
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، مَيْ ڢَنْسَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ، مَيْ ڟَرْكِنْسَ، غَ وَنْدَ مُتَنٜىٰ سُكٜىٰ ڧِنْسَ، وَنْدَ أَلْعُمَّيْ سُكٜىٰ ڨَمَرْسَ، وَنْدَ يَكٜىٰ بَاوَنْ مَاسُ مُلْكِ، «سَرَاكُنَ ذَاسُ تَاشِ ڟَيٜىٰ سُبَاكَ غِرْمَ، شُوغَبَنِّ ذَاسُ رُسُنَ دَ ڢُسْكَرْسُ حَرْ ڧَسَا، سَبُواْدَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ أَمِنْثِ، مَيْ ڟَرْكِے نَ إِسْرَٰٓءِيلَ، شِينٜىٰ يَذَاٻٜىٰكَ؞»
لُواْكَثِنْ دَسُكٜىٰ أَنَّبْثِ، اللَّهْ كُمَ يَبَيَّنَ مُسُ ثٜىٰوَ بَسَبُواْدَ كَنْسُ نٜىٰ يَكٜىٰ بَاسُ مَغَنَرْبَ، عَمَّا سَبُواْدَكُو نٜىٰ؞ يَنْذُ كُوَ رُوحُ مَيْ ڟَرْكِے وَنْدَ اللَّهْ يَعَيْكُواْ دَغَ سَمَ، يَا سَا أَنْبَيَّنَا مُكُ دُكَنْ وَطَنَّنْ أَبُبُوَ عَثِكِنْ لَابَرِ مَيْ دَاطِے نَ أَلْمَسِيحُ وَنْدَ عَكَيِ شٜىٰلَرْسَ أَوُرِنْكُ؞ أَيْ، وَطَنَّنْ أَبُبُوَ، حَرْ مَلاَىِٕكُ مَا سُنَ مَرْمَرِ سُغَانٜىٰ؞