1 تَسَلُواْنِكَاوَا 2:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 كَمَرْ يَدَّ كُنْ سَنِ، مَغَنَرْمُ بَتَظَاڧِنْ بَاكِ بَنٜىٰ، كُمَ بَا وَيْ مُنَدَ حَلِنْ ݣُوطَيِنْ دَمُكٜىٰ ٻُواْيٜىٰوَبَ؞ اللَّهْ كُوَ شِينٜىٰ شَيْدَرْمُ؞ Faic an caibideil |
إِنَ ضُواْڧُوانْكُ، كُيِ كِيوُانْ غَرْكٜىٰنْ اللَّهْ دَ عَكَ دَنْڧَ مُكُ أَمَانَرْسَ، كُنَ كُمَيِ مُسُ شُوغَبَنْثِ؞ كَدَ كُغَ كَمَرْ أَنَ سَاكُ تِلَسْ نٜىٰ، عَمَّا كُيِشِ دَ يَرْدَرْ رَنْكُ يَدَّ اللَّهْ يَكٜىٰسُواْ؞ كَدَ كُيِ وَنَّنْ عَيْكِ دُواْمِنْ سَامُنْ كُطِ، عَمَّا كُيِ دُواْمِنْ كُنَدَ نِيَّرْ يِنْ حِدِمَ؞