16 ذَيْ كُمَ ڨُوثٜىٰ مَڢِے ݣَوْ دَغَ بَايِنْكُ مَظَا دَ مَاتَادَ شَانُنْكُ دَ جَاكُنَنْكُ دُواْمِنْ سُيِمَسَ عَيْكِ؞
غَاشِ، أَيْ، كُجٜىٰرَرْ طَوْكَرْ سَرْكِينَ سُلَيْمَٰنُ نٜىٰ! كٜىٰوَيٜىٰ دَشِ، غَ ڠُونَيٜىٰنْ يَاڧِ سِتِّنْ، سُواْجُواْجِ مَڢِيَ عِيَ يَاڧِ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ؞
عَمَّا عِدَنْ بَاوَنَّنْ يَثٜىٰ أَ رَنْسَ، ‹أَيْ، مَيْغِدَانَ يَيِ لَتِّنْ ذُوَا،› سَعَنً يَڢَارَ دُوكَنْ سَوْرَنْ بَايِنْ، مَظَا دَ مَاتَا، يَكُمَ شِغَ ثِ دَ شَا، حَرْ يَنَ بُغُوَ،
ذَيْ كَرْٻِ زَكَّ تَهَڟِنْكُ دَ تَ إِنَبِنْكُ سَبُواْدَ مَاسُ عَيْكِ أَغِدَنْسَ دَ سَوْرَنْ شُوغَبَنِّ؞
ذَيْ كَرْٻِ زَكَّ تَدَبُّواْبِنْكُ؞ سَعَنً كُو دَ كَنْكُ ذَاكُ ذَمَ بَايِنْسَ؞