1 سَمَٰعِيلَ 7:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 سَيْ سَمَٰعِيلَ يَثٜىٰ «عَتَارَ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا دُكَ أَ مِظْڢَ، نِے كُوَ ذَنْيِ أَدُّعَ غَ يَهْوٜىٰهْ دُواْمِنْكُ؞» Faic an caibideil |
سَعَدَّ دُكَنْ سَوْرَنْ شُوغَبَنِّنْ سُواْجُواْجِنْ يَهُودَ دَ سُكَ غُدُ دَغَ سُواْجُواْجِنْ بَابِيلَ سُنْ جِ أَنْسَا غٜىٰدَلِيَ يَذَمَ ڠُومْنَ، سَيْ سُكَذُواْ وُرِنْسَ أَ مِظْڢَ؞ سُونٜىٰ إِسْمَٰعِيلُ طَنْ نٜىٰتَنِيَ دَ يُواْهَنَنْ طَنْ كَرٜىٰيَ دَ سٜىٰرَيَ طَنْ تَنْهُمٜىٰتْ مُتُمِنْ نٜىٰتُواْڢَ دَ يَعَظَنِيَ طَنْ مُتُمِنْ مَعَكَتْ دَ سَوْرَنْ سُواْجُواْجِنْسُ؞
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «كُكَسَ كُنّٜىٰ، يَا كُو ڢِرِسْتُواْثِے! كُسَوْرَرَ، يَا غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ! كُلُورَ، يَا غِدَنْ سَرْكِے! غَمَا كَلْمُواْمِنْ حُكُنْثِ عَكَنْكُنٜىٰ؞ يَنْذُ تَاكُتَاڧَارٜىٰ! كُنْ سَا مُتَنٜىٰ عَتَرْكُواْ تَوُرِنْ سُجَّدَ أَ مِظْڢَ، كُنْ كَامَسُ دَ رَاغَ عَبَبَّنْ تُدُنْ تَبُوارْ؞