1 سَمَٰعِيلَ 6:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 سَيْ ڢِلِسْتِيَاوَا سُكَ كِرَا تَارُوانْ ڢِرِسْتُواْثِنْ غُمَكَنْسُ تَرٜىٰدَ مَلَمً دُوبَا؞ سُكَ تَمْبَيٜىٰسُ سُكَثٜىٰ «مٜىٰنٜىٰنٜىٰ ذَامُيِ دَ عَݣُوتِ نَ يَهْوٜىٰهْ؟ أَ ڢَطَا مَنَ تَيَيَا ذَامُ عَيْكَدَشِ ذُوَا وُرِنْدَ يَڢِتُواْ؞» Faic an caibideil |
سَيْ سَرْكِے يَيِ كِرَا دَ بَبَّرْ مُرْيَ دُواْمِنْ عَكَٰوُاْ مَسَ مَاسُ دُوبَادَ ڠُونَيٜىٰنْ ڟَاڢِ دَ مَاسُ يِنْ دُوبَادَ تَوْرَرِ؞ سَيْ سَرْكِے يَيِ مَغَنَ غَمٜىٰدَ مَاسُ حِكِمَرْ نَنْ يَثٜىٰ «دُكْ وَنْدَ يَ عِيَ كَرَنْتَ وَنَّنْ رُبُوتُو، يَكُوَ ڢَطَا مِنِ مَعَنَرْسَ، تُواْ، ذَاعَ سَا مَسَ رِغَرْ مُلْكِ تَجَرْ غَرُورَا، أَسَا مَسَ سَرْڧَرْ ظِينَارِيَ أَوُيَنْسَ، ذَاعَ كُمَ بَاشِ مَڟَيِ نَعُكُ عَثِكِنْ مَاسُ مُلْكٍ ڧَسَرْ؞»
سَيْ سُكَ كِرَا دُكَنْ سَرَاكُنَنْ ڢِلِسْتِيَاوَا سُكَ تَمْبَيٜىٰسُ سُكَثٜىٰ «مٜىٰنٜىٰنٜىٰ ذَامُيِ دَ عَݣُوتِ نَ اللَّهْنْ إِسْرَٰٓءِيلَ؟» سَرَاكُنَنْ سُكَ أَمْسَ مُسُ سُكَثٜىٰ «كُوُثٜىٰ دَ عَݣُوتِ نَ اللَّهْنْ إِسْرَٰٓءِيلَ ذُوَا بِرْنِنْ غَتْ»؞ سَيْ سُكَ طَوْكٜىٰشِ ذُوَا غَتْ، وَنِ بِرْنِنْ ڢِلِسْتِيَاوَا؞