5 شِيَسَا هَرْوَيَوْ بَابُ ڢِرِسْتِ نَ دَغُوانْ كُواْ وَنِ وَنْدَ ذَيْ شِغَ هَيْكَلِنْ دَغُوانْ دَ ذَيْ تَاكَ بَاكِنْ ڧُواْڢَرْ دَغُوانْ؞
أَ رَانَرْ نَنْ، ذَنْ حُكُنْتَ دُكَنْ مَاسُ أَلْعَادَرْ ڟَلّٜىٰ عَبَاكِنْ ڧُواْڢَ، دَ وَطَنْدَ سُكَ ثِكَ غِدَنْ مَيْغِدَنْسُ دَ كَايَنْ ڨُوثٜىٰ دَ نَرُوطُ؞»
سَرْكِنْ يَاڧِ نَرُنْدُنَرْ يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ مَسَ «كَثِرٜىٰ تَاكَلْمَنْ دَسُكٜىٰ عَڧَڢَاڢُنْكَ، غَمَا وُرِنْ دَ كَكٜىٰ ڟَيٜىٰ، وُرِے مَيْ ڟَرْكِے نٜىٰ؞» يُواْشُوَ كُوَ يَيِ حَكَنَّنْ؞
سَعَدَّ مِجِنْتَ يَتَاشِ دَ سَڢٜىٰ يَبُوطٜىٰ ڧُواْڢَ دُواْمِنْ يَثِيغَبَدَ تَڢِيَرْسَ، يَتَرَرْ دَ مَثٜىٰنْ عَݣُونْثٜىٰ عَبَاكِنْ ڧُواْڢَرْ غِدَنْ دَ حَنُّوَنْتَ عَكَنْ دَٻٜىٰنْ ڧُواْڢَرْ؞