1 سَمَٰعِيلَ 5:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 عَمَّا وَشٜىٰغَرِ دَ سَسَّڢٜىٰ، سُكَسَاكٜىٰ سَامُنْ غُنْكِنْسُ دَغُوانْ يَڢَاطِ عَڧَسَا أَغَبَنْ عَݣُوتِ نَ يَهْوٜىٰهْ؞ أَوَنَّنْ لُواْكَثِ، كَنْسَ دَ حَنُّوَنْسَ دُكْ سُنْ كَكَّرْيٜىٰ سُنَ ظُبٜىٰ عَبَاكِنْ ڧُواْڢَ، غَنْغَرْ جِكِنْ ثٜىٰ كَطَيْ تأَنَانً؞ Faic an caibideil |
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «كُسَنَرْوَ أَلْعُمَّيْ، كُيِ شٜىٰلَ، كُتَادَ تُوتَ، كُيِ شٜىٰلَ، كَدَ كُٻُواْيٜىٰ وَنِ أَبُ عَمَّا كُثٜىٰ، ‹أَنْثِ بَابِيلَ دَ يَاڧِ، أَنْ كُنْيَتَرْدَ اللَّهْنْتَ بٜىٰلْ، أَنْ رُشٜىٰ غُنْكِنْتَ مٜىٰرُواْدَكْ، أَنْ كُنْيَتَرْدَ غُمَكَنْتَ، أَنْكُمَ رُشٜىٰ صِڢُّواْڢِنْتَ!›
ذَاعَ ڢَرْڢَشٜىٰ دُكَنْ صِڢُّواْڢِنْ سُجَّدَ عَثِكِنْتَ، دُكَنْ ݣَوْتَنْ دَ عَكَبَا كَارُوَيْ ثِكِنْ بَوْتَرْ غُمَكَ، ذَاعَ ڧُواْنٜىٰ دَ وُتَا؞ دُكَنْ غُمَكَنْتَ ذَاسُ ذَمَ أَبِنْ بَنْظَ، غَمَا تَوُرِنْ ݣَوْتَنْ كَارُوَنْثِ نٜىٰ عَكَ تَتَّرَاسُ، ݣَوْتَنْ كَارُوَنْثِ كُوَ ذَاسُ سَاكٜىٰ ذَمَ عَبَڧُوَرْ ڧَسَا؞»