12 مُتَنٜىٰنْدَ بَسُ مُتُبَ سُنْ كَمُ دَ مَرُورَيْ؞ كُوكَنْ مُتَنٜىٰنْ عٜىٰكْرُوانْ يَكَيْ حَرْ سَمَ؞
دُكْ وَنْدَ يَڟٜىٰرٜىٰ دَغَ مُتُوَ أَ حَنُّنْ هَظَيٜىٰلْ، يٜىٰهُو ذَيْ كَشٜىٰشِ، كُمَ دُكْ وَنْدَ يَڟٜىٰرٜىٰ دَغَ مُتُوَ أَ حَنُّنْ يٜىٰهُو، أَلْيَسَعَ ذَيْ كَشٜىٰشِ؞
ڢِرْعَوْنَ يَا تَاشِ دَ دَرٜىٰ، شِ دَ دَتَّاوَنْسَ دَ دُكَنْ مَصَرَاوَا؞ سَيْ كُوكَا مَيْ ڟَنَنِ يَتَاشِ كُواْعِنَ عَثِكِنْ ڧَسَرْ مَصَرْ، غَمَا بَابُ غِدَنْ دَ بَعَيِ مُتُوَبَ؞
«يَهُودَ تَنَ مَكُواْكِ، أَلْعَمُرَ نَيَوْ دَ كُلُّمْ عَڧُواْڢُواْڢِنْ بِرَنٜىٰنْتَ سُنْ ڟَيَ ثِكْ، مُتَنٜىٰنْتَ سُنَ ݣُونْثٜىٰ عَڧَسَا ثِكِنْ مَكُواْكِ، كُوكَنْ عُرُوشَلِيمَ يَهَوْرَ حَرْ سَمَ؞
«كُيِ كُوكَا دَ إِيهُ، يَا كُو مَكِيَايَ، كُيِ بِرْغِمَ عَتُواْكَ، يَا كُو شُوغَبَنِّنْ غَرْكٜىٰنَ؞ غَمَا لُواْكَثِنْ دَ ذَاعَ يَنْكَاكُ يَيِ؞ ذَاكُ ڢَاطِ كُڢَرْڢَشٜىٰ كَمَرْ ݣُونُوانْ ڢَاطِكَمُتُ؞
جِ! مُرْيَرْ كُوكَا دَغَ حُواْرُواْنَيِمْ، تَنَ ثٜىٰوَ ‹ضِكِثِيوَ دَ بَبَّرْ هَلَّكَ!›
ذَيْ ذَمَ كَمَرْ وَنْدَ يَكُٻُثٜىٰ وَذَاكِ، يَڢَاطَوَ مُوغُوَرْ دَبَّرْ نَنْ بٜىٰيَرْ؞ كُواْ كُوَ كَمَرْ وَنْدَ يَشِغَ غِدَا، يَسَا حَنُّنْسَ عَبَنْغُواْ، سَيْ مَثِيجِ يَسَارٜىٰشِ؞
بَايَنْدَ عَݣُوتِنْ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ نَ يَهْوٜىٰهْ يَكَسَنْثٜىٰ دَ ڢِلِسْتِيَاوَا وَتَا بَݣَويْ،
«وَرْ حَكَ غُواْبٜىٰ، ذَنْعَيْكَ دَ وَنِ مُتُمْ دَغَ يَنْكِنْ بِلِيَامِنُ ذُوَا وُرِنْكَ، كَظُبَ مَسَ مَيْ نَكٜىٰٻٜىٰوَ يَذَمَ مَيْ مُلْكٍ مُتَنٜىٰنَ إِسْرَٰٓءِيلَ؞ شِينٜىٰ ذَيْثٜىٰثِ مُتَنٜىٰنَ دَغَ حَنُّنْ ڢِلِسْتِيَاوَا، غَمَا نَارِغَا نَاغَ وَهَلَرْ مُتَنٜىٰنَ، نَا كُمَجِ كُوكَنْسُ؞»