1 سَمَٰعِيلَ 4:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 سَيْ عَكَ عَيْكَ دَ مُتَنٜىٰ ذُوَا شِلُواْ، عَكَ كَٰوُاْ عَݣُوتِنْ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ نَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ إِيكُواْ دُكَ، وَنْدَ يَكٜىٰ ظَوْنٜىٰ أَڟَكَانِنْ حَلِتُّو مَاسُ ڢِكَڢِكَيْ؞ یَیَنَّنْ نَ عٜىٰلِ مَظَا بِيُ، وَتُواْ هُواڢْنِ دَ ڢِنٜىٰهَسْ، سُنَ تَرٜىٰدَ عَݣُوتِنْ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ نَ اللَّهْ؞ Faic an caibideil |
سَيْ دَاوُدَ يَتَاشِ دَغَ بَعَلٜىٰ عَيَنْكِنْ يَهُودَ، وَتُواْ كِرِيَتْ يٜىٰيَرِمْ، يَتَڢِے دَ دُكَنْ مُتَنٜىٰنْ دَسُكٜىٰ تَرٜىٰ دَشِ دُواْمِنْ سُكَٰوُاْ عَݣُوتِنْ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ نَ اللَّهْ؞ أَغَبَنْ عَݣُوتِنْ كُوَ عَكَنْ كِرَا غَ سُونَنْ يَهْوٜىٰهْ مَڢِے غِرْمَ، سَرْكِے مَيْ ذَمَ عَبِسَ حَلِتُّو مَاسُ ڢِكَڢِكَيْ وَطَنْدَ سُكٜىٰ عَكَنْ مُرْڢِنْ عَݣُوتِ؞
سَعَدَّ كُكٜىٰ شِرِنْ تَاشِ دَغَ ذَنْغُواْ، سَعَدَّ هَٰرُونَ دَ یَیَنْسَ سُكَ غَمَ رُڢٜىٰ وُرِے مَيْ ڟَرْكِے دَ دُكَنْ كَايَنْسَ، سَيْ یَیَنْ كُواْهَتْ سُذُواْ سُطَوْكٜىٰسُ؞ عَمَّا كَدَ سُتَٻَ أَبُ مَيْ ڟَرْكِے دُواْمِنْ كَدَ سُمُتُ؞ وَطَنَّنْ سُونٜىٰ كَايَنْ تٜىٰنْتِنْ سَدُوَ وَطَنْدَ یَیَ مَظَا نَ كُواْهَتْ ذَاسُدِنْغَ طَوْكُواْوَ؞