1 سَمَٰعِيلَ 4:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 سَعَدَّ وَطَنْدَ سُكَ ڟِيرَا سُنْ كُواْمَ سَنْسَنِنْ يَاڧِنْسُ، سَيْ دَتَّاوَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ سُكَثٜىٰ «مٜىٰنٜىٰنٜىٰ يَسَا يَهْوٜىٰهْ يَسَا ڢِلِسْتِيَاوَا سُكَثِ نَصَرَا عَكَنْمُ يَوْ؟ مُجٜىٰ مُطَوْكِ عَݣُوتِنْ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ نَ يَهْوٜىٰهْ دَغَ شِلُواْ مُكَٰوُاْ، دُواْمِنْ يَهْوٜىٰهْ يَكَسَنْثٜىٰ تَرٜىٰدَمُو يَكُمَ ثٜىٰثٜىٰمُ دَغَ حَنُّنْ أَبُواْكَنْ غَابَنْمُ؞» Faic an caibideil |
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «عِدَنْ كُنَ ڟَمَّنِ نَا كُواْرِ مُتَنٜىٰنَ كَمَرْ يَدَّ مُتُمْ يَكَنْ سَكِ مَاتَرْسَ، تُواْ، إِنَا تَكَرْدَرْ سَكِنْ عَوْرٜىٰنْدَ نَبَاتَ؟ عِدَنْ كُنَ ڟَمَّنِ نَا سَيَرْ دَكُو یَیَنَ غَ مَيْبِنَ بَاشِ، تُواْ، إِنَا يَكٜىٰ؟ أَعَ، كُنْ تَڢِے بَوْتَا سَبُواْدَ لَيْڢُواْڢِنْكُنٜىٰ، سَبُواْدَ ذُنُبَنْكُ نَغَنْغَنْثِنٜىٰ أَنْكَوَرْدَ مَامَرْكُ؞
عَثِكِنْ وَنَّنْ سَاشٜىٰ كُوَ أَݣَويْ بَغَدٜىٰنْ دَ عَكَنْ ڧُواْنَ تُرَارٜىٰ مَيْ ڧَنْشِ عَكَيْ دَ كُمَ عَݣُوتِنْ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ؞ وَطَنَّنْ أَبُ بِيُ كُوَ أَنْشَاڢٜىٰسُ دَ ظِينَارِيَ؞ عَثِكِنْ عَݣُوتِنَّنْ نَيَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ كُوَ أَݣَويْ ݣُونُوانْ ظِينَارِيَ دَ مَنَّ عَثِكِ دَ سَنْدَنْ هَٰرُونَ وَنْدَ يَڢِتَرْدَ غَنْيٜىٰ دَ أَلُّنَنْ دُوڟٜىٰ بِيُ نَيَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ؞
ضُوً كُوَ ݣُوتَنْثِ نٜىٰ نَوَنْكَنْ بَڢْتِسْمَرْ دَ تَثٜىٰثٜىٰكُ عَيَنْظُ؞ عَمَّا ثٜىٰتُوانْ دَ مُكَ سَامُ كُوَ بَسَبُواْدَ أَنْڢِتَرْدَ دَتِّ دَغَ جِكِنْمُ بَنٜىٰ، عَمَّا تَوُرِنْ ضُواْڧُوانْ اللَّهْ مُكَسَنْثٜىٰ دَ تَبَّثِ ثٜىٰوَ تُنَانِنْمُ بَذَيْبَامُ لَيْڢِے بَ سَبُواْدَ تَاشِنْ عِيسَىٰ أَلْمَسِيحُ دَغَ مَتَتُّو؞