16 سَيْ مُتُمِنْ يَثٜىٰ وَ عٜىٰلِ «نِنٜىٰ نَا ڢِتُواْ دَغَ ڢِيلِنْ يَاڧِ، كُمَ يَوْ نٜىٰ نَغُدُ دَغَ يَاڧِنْ؞» عٜىٰلِ يَتَمْبَيٜىٰشِ يَثٜىٰ «طَانَ، مٜىٰنٜىٰنٜىٰ يَڢَرُ؟»
دَاوُدَ يَثٜىٰ مَسَ «مٜىٰيَڢَرُ؟ غَيَ مِنِ!» مُتُمِنْ يَأَمْسَ «سُواْجُواْجِنْ إِسْرَٰٓءِيلَ سُنْ غُدُ دَغَ وُرِنْ يَاڧِ؞ أَنْ كُمَ كَكَّشٜىٰ سُواْجُواْجِ دَيَوَ؞ طَالُوتَ دَ طَنْسَ يُواْنَتَنْ مَا سُنْ مُتُ؞»
سَيْ يُواْشُوَ يَثٜىٰ وَ عَكَنْ «طَانَ، كَغَيَ مِنِ غَسْكِيَ كَكُمَ ڢُرْتَ أَغَبَنْ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ؞ كَغَيَ مِنِ يَنْذُ أَبِنْدَ كَيِ، كَدَ كَٻُواْيٜىٰ مِنِ؞»
سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَسَاكٜىٰ كِرَنْسَ «سَمَٰعِيلَ!» سَمَٰعِيلَ يَتَاشِ يَتَڢِے وُرِنْ عٜىٰلِ يَثٜىٰ «غَا نِے نَنْ، أَيْ، كَا كِرَنِ؞» سَيْ عٜىٰلِ يَأَمْسَ مَسَ يَثٜىٰ «بَنْ كِرَاكَبَ، طَانَ، كُواْمَ كَݣُونْتَ؞»
مُتُمِنَّنْ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «إِسْرَٰٓءِيلَاوَا سُنْ غُدُ أَغَبَنْ ڢِلِسْتِيَاوَا، كُمَ أَنْكَشٜىٰ سُواْجُواْجِ دَيَوَ؞ یَیَنْكَ هُواڢْنِ دَ ڢِنٜىٰهَسْ دُكَ سُنْ مُتُ، أَنْكُمَ ڨُوثٜىٰ عَݣُوتِ نَ اللَّهْ؞»