1 سَمَٰعِيلَ 23:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 سَيْ يَنٜىٰمِ نُڢِنْ يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ «إِنْ جٜىٰ إِنْ ڢَاطَوَ ڢِلِسْتِيَاوَنَّنْ دَ يَاڧِ؟» يَهْوٜىٰهْ يَأَمْسَ مَسَ يَثٜىٰ «كَتَڢِے كَڢَاطَ مُسُ دَ يَاڧِ كَثٜىٰثِ كَيْلَ؞» Faic an caibideil |
سَعَدَّ بُڧَاتَرْ سَنِنْ نُڢِنْ يَهْوٜىٰهْ تَتَاسُواْ، ذَيْ دُواْغَضَ غَ عٜىٰلٜىٰيَظَرْ ڢِرِسْتِ، دُواْمِنْ يَنٜىٰمِ نُڢِينَ، تَوُرِنْ أَمْڢَانِ دَ أَبُبُوَنْ نٜىٰمَنْ سَنِنْ نُڢِنْ يَهْوٜىٰهْ؞ تَهَكَنٜىٰ يُواْشُوَ دَ دُكَنْ تَارُوانْ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ ذَاسُ سَنْ نُڢِنْ يَهْوٜىٰهْ غَمٜىٰدَ أَلْعَمُرَنْسُ؞»