1 سَمَٰعِيلَ 2:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 يَكَنْ كُوَ كِيَايٜىٰ تَڢِيَرْ مُتَنٜىٰنْسَ مَاسُ أَمِنْثِ؞ عَمَّا مَاسُ مُغُنْتَا ذَاعَ سَا سُيِ شِضُ ثِكِنْ دُهُ؞ غَمَا بَتَوُرِنْ ڧَرْڢِبَ مُتُمْ يَكَنْ ذَمَ مَڢِے ڧَرْڢِے؞ Faic an caibideil |
نَا كُمَ غَا وَنِ أَبُ أَ رَايُوَرْ دُونِيَرْ نَنْ، أَشٜىٰ، بَ كُلُّمْ مَيْ سَوْرِنْ غُدُ شِينٜىٰ مَيْ ثِنْ ڟٜىٰرٜىٰبَ، بَ كُلُّمْ مَيْ ڧَرْڢِے شِينٜىٰ مَيْ ثِنْ يَاڧِبَ، بَ كُلُّمْ مَيْ حِكِمَ شِينٜىٰ مَيْ سَامُنْ عَبِنْثِبَ، بَ كُلُّمْ مَيْ بَسِيرَ شِينٜىٰ مَيْ سَامُنْ دُوكِيَبَ، بَ كُلُّمْ مَيْ عِيَوَ شِينٜىٰ مَيْ سَامُنْ ڢَضٍ جِنِبَ؞ عَمَّا لُواْكَثِ دَ سَعَ سُكَنْ سَامٜىٰ كُواْوَنّٜىٰنْسُ؞
يَا كُو وَطَنْدَ نَكٜىٰ ڧَوْنَ، دَا مَا نَيِ مَرْمَرِنْ رُبُوتَ مُكُ غَمٜىٰدَ ثٜىٰتُواْنَّنْ نَامُ دُكَ؞ عَمَّا دَغَ بَايَ نَغَ يَذَمَ دُواْلٜىٰنٜىٰ إِنْرُبُوتَ مُكُ إِنْ غَرْغَطٜىٰكُ كُدَاغٜىٰ سُواْسَيْ كُكِيَايٜىٰ بَنْغَسْكِيَرْمُ وَدَّ اللَّهْ يَدَنْڧَوَ ڟَرْكَكَنْسَ، سَوْ طَيَ تَكْ، بَا ڧَارِ؞