1 سَمَٰعِيلَ 2:13 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا13 غَا يَدَّ ڢِرِسْتُواْثِے سُكَنْيِ عِدَنْ عَكَ كَٰوُاْ هَدَايَ؞ سَعَدَّ مُتُمْ يَكَٰوُاْ هَدَايَ، يَايِنْ دَ نَامَنْ يَكٜىٰ تَڢَسَ عَتُكُنْيَ، يَرُواْ مَيْيِ وَڢِرِسْتِ حِدِمَ يَكَنْ ذُواْ دَ بَبَّنْ ثُواْكَلِ مَيْ يَڟُ عُكُ، Faic an caibideil |
دُوانْمٜىٰ بَكُ طَوْكِ هَدَايُ دَ بَيٜىٰ بَيٜىٰ وَطَنْدَ نَعُمَرْثِ مُتَنٜىٰنَ سُكَٰوُاْ دَ دَرَجَبَ؟ كَيْ عٜىٰلِ، دُوانْمٜىٰ كَكٜىٰ غِرْمَمَ یَیَنْكَ ڢِيٜىٰ دَنِے؟ أَيْ، كُنَ تَيِنْ ڧِبَنٜىٰ غَمَا كُنَ ثِنْ رَبُواْ مَڢِے ݣَوْ نَدُكَنْ هَدَايُ دَ بَيٜىٰ بَيٜىٰ وَطَنْدَ مُتَنٜىٰنَ سُكٜىٰ كَٰوُاْ غَرٜىٰنِ؞›