8 يَجِرَا سَمَٰعِيلَ حَرْ ݣُونَ بَݣَويْ، بِسَغَ يَدَّ سَمَٰعِيلَ يَعُمَرْثٜىٰشِ يَيِ؞ عَمَّا سَمَٰعِيلَ بَيْ ذُواْ غِلْغَلْ بَ؞ مُتَنٜىٰنْ طَالُوتَ كُوَ سُكَ ڢَارَ وَڟٜىٰوَ؞
أَمَسَ يَتَڢِے دُواْمِنْ يَتَتَّارُواْ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ، عَمَّا يَدَطٜىٰ ڢِيٜىٰدَ يَدَّ سَرْكِے يَعُمَرْثٜىٰشِ؞
«بَايَنْ حَكَ، سَيْ كَوُثٜىٰ ذُوَا غِلْغَلْ كَاڢِنْ إِنْ ذُواْ؞ ذَنْبِے بَايَنْكَ دُواْمِنْ إِنْمِيڧَ هَدَايَ تَڧُواْنَاوَا دَ تَڠَرَنْ زُمُنْثِ؞ دُواْلٜىٰنٜىٰ كَجِرَنِ أَوُرِنْ حَرْ ݣُونَكِے بَݣَويْ؞ سَعَدَّ نَذُواْ ذَنْ غَيَ مَكَ أَبِنْدَ ذَاكَيِ نَنْ غَبَ؞»