1 سَمَٰعِيلَ 13:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 سَيْ يَذَاٻِ سُواْجُواْجِ دُبُو عُكُ دَغَ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞ يَكٜىٰٻٜىٰ دُبُو بِيُ سُذَوْنَ تَرٜىٰ دَشِ أَ مِكْمَشْ دَ كُمَ عَتُدَّنْ يَنْكِنْ بٜىٰتٜىٰلْ؞ يَكُمَ بَرْ دُبُو طَيَ تَرٜىٰدَ طَنْسَ يُواْنَتَنْ أَ غِبٜىٰيَ عَيَنْكِنْ ذُرِيَرْ بِلِيَامِنُ؞ سَوْرَنْ سُواْجُواْجِنْ كُوَ طَالُوتَ يَسَلَّمٜىٰسُ سُكُواْمَ غِدَاجٜىٰنْسُ؞ Faic an caibideil |
بَايَنْ وَنَّنْ كَوُثٜىٰ ذُوَا تُدُنْ اللَّهْ أَ غِبٜىٰيَ عِنْدَ ڢِلِسْتِيَاوَا سُكٜىٰ دَ بَرِكِنْ سُواْجَ؞ يَايِنْ دَ ذَاكُ شِغَ ثِكِنْ غَرِنْ، ذَاكُثِ كَرُواْ دَ ڧُنْغِيَرْ أَنَّبَاوَا سُنَ غَنْغَرُواْوَ دَغَ وُرِنْ سُجَّدَ عَكَنْ تُدُ؞ وَطَنْسُ مُتَنٜىٰ كُمَ ذَاسُ وُثٜىٰ غَبَنْسُ سُنَ كَطٜىٰ كَطٜىٰنْ مُواْلُواْ دَ غَرَايَ دَ تَمْبُرَ، سُنَ بُوشٜىٰ بُوشٜىٰنْ سَرٜىٰوَ؞ أَنَّبَاوَنَّنْ ذَاسُيِ تَڢِيَ سُنَ أَنَّبْثِ دَ إِيهُ دَ ضَوَ؞