1 سَمَٰعِيلَ يَيِ مَغَنَ دَ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ دُكَ يَثٜىٰ «غَاشِ، نَا عَيْكَتَ دُكَنْ أَبِنْدَ كُكَثٜىٰ مِنِ إِنْيِ، نَكُمَ نَطَ مُكُ سَرْكِے؞
نَبَاكُ سَرْكِے ثِكِنْ ڢُشِے، نَكُمَ كَوَرْ دَشِ ثِكِنْ ٻَثِنْ رَيْ؞
سَيْ سَمَٰعِيلَ يَطَوْكِ یَرْ ݣُولَبَرْ مَيْ نَكٜىٰٻٜىٰوَ يَظُبَاوَ طَالُوتَ عَكَيْ، يَسُمْبَثٜىٰشِ، سَعَنً يَثٜىٰمَسَ «غَاشِ، يَوْ يَهْوٜىٰهْ يَاذَاٻٜىٰكَ يَاكُمَ نَطَكَ سَرْكِے عَكَنْ غَادُوانْسَ، وَتُواْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞»
سَمَٰعِيلَ يَثٜىٰ وَجَمَعَ «غَا مُتُمِنْ دَ يَهْوٜىٰهْ يَكٜىٰٻٜىٰ! بَابُوَنِ كَمَرْسَ أَ جَمَعَ؞» سَيْ دُكَنْ جَمَعَ سُكَتَادَ مُرْيَ سُكَثٜىٰ «رَنْ سَرْكِے يَدَطٜىٰ!»
تُواْ، سَيْ كَسَوْرَرٜىٰسُ، عَمَّا كَغَرْغَطٜىٰسُ سُواْسَيْ غَمٜىٰدَ يَدَّ سَرْكِنْ ذَيْ دِنْغَيِ دَسُو؞»