1 سَمَٰعِيلَ 10:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 سَعَدَّ كَرَبُ دَنِے يَوْ، ذَاكَ سَدُ دَ مَظَا بِيُ كُسَدَ كَبَرِنْ رَحِيلَةُ أَ ظٜىٰلْظَ عَ إِيَاكَرْ يَنْكِنْ بِلِيَامِنُ؞ مُتَنٜىٰنْ ذَاسُ ڢَطَا مَكَ ثٜىٰوَ أَنْسَامِ جَاكُنَنْدَ كَڢِتَ نٜىٰمَ؞ يَنْذُ بَابَنْكَ يَبَرْ دَامُوَ عَكَنْسُ، يَڢَارَ دَامُوَ عَكَنْكُ، يَنَ تَتَمْبَيَ يَنَ ثٜىٰوَ «تُواْ، مٜىٰ ذَنْيِ غَمٜىٰدَ طَانَ؟» Faic an caibideil |