1 بِتْرُسْ 5:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 إِنَ ضُواْڧُوانْكُ، كُيِ كِيوُانْ غَرْكٜىٰنْ اللَّهْ دَ عَكَ دَنْڧَ مُكُ أَمَانَرْسَ، كُنَ كُمَيِ مُسُ شُوغَبَنْثِ؞ كَدَ كُغَ كَمَرْ أَنَ سَاكُ تِلَسْ نٜىٰ، عَمَّا كُيِشِ دَ يَرْدَرْ رَنْكُ يَدَّ اللَّهْ يَكٜىٰسُواْ؞ كَدَ كُيِ وَنَّنْ عَيْكِ دُواْمِنْ سَامُنْ كُطِ، عَمَّا كُيِ دُواْمِنْ كُنَدَ نِيَّرْ يِنْ حِدِمَ؞ Faic an caibideil |
شُوغَبَنِّنْتَ سُنَ يَنْكٜىٰ شَرِيعَ تَثِنْ حَنْثِ؞ ڢِرِسْتُواْثِنْتَ سُنَ كُواْيَرْوَا دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ رِيبَ، أَنَّبَاوَنْتَ سُنَ أَنَّبْثِ دُواْمِنْ نٜىٰمَنْ كُطِ؞ دُكْدَهَكَ سُنَ ڟَمَّنِ يَهْوٜىٰهْ يَنَ تَرٜىٰدَسُو، سُنَ ثٜىٰوَ «أَيْ، يَهْوٜىٰهْ يَنَ ڟَكِيَرْمُ، بَ مَسِيڢَرْ دَ ذَاتَ ڢَاطُواْ عَكَنْمُ!»
عَمَّا كَيْ دَ یَیَنْكَ مَظَا كَطَيْ نٜىٰ ذَاكُيِ حِدِمَ تَڢِرِسْتِ وَدَّ تَشَاڢِ بَغَدٜىٰنْ دَ كُمَ عَيْكِ نَبَايَنْ لَبُلٜىٰنْ، وَتُواْ وُرِے مَڢِے ڟَرْكِے؞ نِے نَبَاكُسُ ݣَوْتَا، دُواْمِنْ كُيِ حِدِمَ عَتٜىٰنْتِنْ سَدُوَ؞ وَنْدَ بَنَظُرِيَرْ لَوِ بَ عِدَنْ يَا ذُواْ كُسَ دُواْمِنْ يَيِ وَنَّنْ حِدِمَ، ذَاعَ كَشٜىٰشِ؞»