1 يَحْيَى 4:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 عَمَّا مُو، نَ اللَّهْ نٜىٰ؞ وَطَنْدَ سُنْ سَنْ اللَّهْ سُكَنْجِيمُ، وَطَنْدَ كُمَ بَسُ سَنْ اللَّهْ بَ، بَاسَجِنْمُ؞ تُواْ، تَهَكَنٜىٰ مُكَسَنْ مُتُمِنْ دَ يَكٜىٰدَ رُوحٌ غَسْكِيَ دَ مُتُمِنْ دَ يَكٜىٰدَ رُوحٌ ڧَضْيَا؞ Faic an caibideil |
مُتَنٜىٰنَ سُنَ نٜىٰمَنْ سَنِ دَغَ وُرِنْ غُنْكِنْ كَتَكُواْ يَڢَطَا مُسُ أَبِنْدَ ذَاسُيِ! سُنَ ڟَمَّنِ غُنْكِنْ سَنْدَا ذَيْ ڢَطَا مُسُ أَبُبُوَ مَاسُ ذُوَا! حَلِنْ كَارُوَنْثِ يَرُوطٜىٰسُ، سُنْ بَرْ اللَّهْ نْسُ سُكَ مِيڧَ كَنْسُ غَ بِنْ أَلُّواْلِ كَمَرْ مَثٜىٰنْ دَتَبَرْ مِجِنْتَ تَذَمَ كَارُوَ؞
سَيْ بِلَتُسْ يَثٜىٰ «أَشٜىٰ، كَيْ سَرْكِے نٜىٰ؟» عِيسَىٰ يَأَمْسَ مَسَ يَثٜىٰ «كَيْ نٜىٰ دَكَنْكَ كَثٜىٰ نِے سَرْكِے نٜىٰ؞ وَنَّنْ شِينٜىٰ دَلِيلِنْ دَ عَكَ حَيْڢٜىٰنِ، شِينٜىٰ كُمَ دَلِيلِنْدَ نَشِغُواْ دُونِيَا، دُواْمِنْ إِنْبَادَ شَيْدَ غَ غَسْكِيَ؞ كُمَ دُكْ وَنْدَ يَكٜىٰ نَغَسْكِيَ، يَكَنْ سَوْرَرِ مُرْيَتَ؞»