1 يَحْيَى 3:7 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا7 يَا كُو یَیَنَ وَطَنْدَ نَكٜىٰ ڧَوْنَ، كَدَ ڢَا كُواْوَ يَرُوطٜىٰكُ؞ دُكْ وَنْدَ يَنَ عَيْكَتَ أَدَلْثِے شِے مَيْ أَدَلْثِے نٜىٰ، كَمَرْ يَدَّ أَلْمَسِيحُ يَكٜىٰ مَيْ أَدَلْثِے؞ Faic an caibideil |
مُنْيِ ذُنُوبِ، عَمَّا شِ يَا طَوْكِ ذُنُبَنْمُ أَجِكِنْسَ سَعَدَّ عَكَ غِثِّيٜىٰشِ عَكَنْ غُنْغُمٜىٰنْ إِتَاثٜىٰ؞ يَا يِهَكَ دُواْمِنْ تَوُرِنْ مُتُوَرْسَ مُو مَا مُمُتُ غَ ذُنُوبِ، مُرَايُ غَ يِنْ أَدَلْثِے؞ كَمَرْ يَدَّ عَكَ رُبُوتَ «تَوُرِنْ رَوْنِنْ دَ عَكَيِ مَسَ نٜىٰ كُنْ سَامِ وَرْكٜىٰوَ؞»