1 تَارِيحِ 21:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 عَمَّا يُواْوَبْ يَثٜىٰ وَسَرْكِے «رَنْكَيَدَطٜىٰ، سَرْكِے! بَرِ يَهْوٜىٰهْ يَڧَارَ مُتَنٜىٰنْسَ سَوْ طَرِے بِسَ كَنْ يَدَّ سُكٜىٰ عَيَنْظُ! يَا سَرْكِے، بَ دُكَنْسُ نَاكَ بَنٜىٰ؟ دُواْمِنْ مٜىٰنٜىٰنٜىٰ ذَاكَسُواْ مُيِ وَنَّنْ أَبُ؟ دُواْمِنْ مٜىٰ ذَاكَ جَٰوُاْوَ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ أَبِنْدَ ذَيْسَا سُيِ لَيْڢِے؟» Faic an caibideil |
سَبُواْدَ حَكَ سَرْكِے يُواْوَشْ يَكِرَا يٜىٰهُواْيِدَ ڢِرِسْتِ دَ سَوْرَنْ ڢِرِسْتُواْثِے يَثٜىٰ مُسُ «دُوانْمٜىٰ بَكُ ڠَرَ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ بَ حَرْ يَنْذُ؟ تُواْ دَغَ يَنْذُ كَدَ كُڧَارَ كَرْٻَرْ كُطِ دُواْمِنْ كَنْكُ؞ أَ مَيْمَكُوانْ حَكَ، ذَاكُ مِيڧَ دُكَنْ كُطِنْ دُواْمِنْ ڠَرَنْ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ كَطَيْ؞»