1 تَارِيحِ 16:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 سَيْ يَرَرَّبَ وَ دُكَنْ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، مَظَا دَ مَاتَا كُواْوَ دُنْڧُلٜىٰنْ غُرَاسَ دَ ڟُواْكَرْ نَامَ دَ دُنْڧُلٜىٰنْ بُوسَشّٜىٰنْ إِنَبِے؞ Faic an caibideil |
سَيْ نٜىٰهٜىٰمِيَ يَثٜىٰ مُسُ «كُكُواْمَ غِدَا، كُثِ عَبِنْثِ مَيْݣَوْ، كُشَا كَايَنْ ذَاڧِ؞ كُعَيْكَ وَ وَطَنْدَ بَاسُ دَكُواْمٜىٰ؞ غَمَا وَنَّنْ رَانَ مَيْ ڟَرْكِے ثٜىٰ غَ عُبَنْغِجِنْمُ؞ سَبُواْدَ حَكَ كَدَ كُيِ بَڧِنْ ثِكِ، غَمَا ڢَضٍ ثِكِنْ دَ كُكٜىٰ دَشِ ثِكِنْ يَهْوٜىٰهْ شِينٜىٰ تُوشٜىٰنْ ڧَرْڢِنْكُ؞»
عَمَّا سَرْكِے نٜىٰ يَكٜىٰدَ حَكِّنْ بَادَ هَدَايُ أَ لُواْكَثِنْ بُكُكُوَ دَ نَبِكٍ سَابُوانْ وَتَ دَ رَانَكُنْ هُوتُنَ نَمَكُواْ، وَتُواْ، دُكَنْ بُكُكُوَنْ دَ عَكَ ڟَارَا نَغِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞ ذَيْ تَنَدَ هَدَايُنْ وَنْكٜىٰ ذُنُوبِ دَ نَهَڟِ دَ نَڧُواْنَاوَا دَ نَڠَرَ زُمُنْثِ دُواْمِنْ طَوْكَرْ أَلْحَكِنْ ذُنُوبِ نَغِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞› »
سَڧُواْ نَبِيُ وَنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَعَيْكَ مِنِ شِينٜىٰ «كَتَڢِے، كَثِيغَبَدَ نُونَ ڧَوْنَرْكَ غَ مَاتَرْكَ نَنْ وَدَّ تَكٜىٰبِنْ مَظَا تَنَ ظِنَ دَسُو؞ كَڧَوْنَثٜىٰتَ كَمَرْ يَدَّ نِے يَهْوٜىٰهْ نَكٜىٰ ڧَوْنَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ، كُواْدَيَكٜىٰ تَجُويَ غَ بِنْ وَطَنْسُ أَلُّواْلِ تَنَ ݣُوطَيِنْ بُوسَسُّنْ یَیَنْ إِنَبِنْدَ عَكَ مِيڧَا وَ غُمَكَ؞»