Kerɔte kuwe, man m’ede sei ndàt, dann dooge ke dinyege oji de nga, doo karé ke bòi dum dè Jean ke njèkule dooge manné njonm goto. Nè né è bè géa, ngonn ke ndêin bè ke kêm Konɓee ke danrán dum dè’n.
Loo ke pajage le Jean ɔti awi ɓá ɓaa, Jésu unn gir ndeje kosdoo-bulege tà ke ɔje dè Jean ede nè: – Ké ri á awi kêm dile’t kan-in wa? Ké awi le kan-in walè tuwe-mann ke nel mbir’n mbar-mbar nga karè wa?
Dé d’ile’n dè’t d’ede nè: – Njé ke nange tami edi nè: i i Jean ke njèkule dooge manné njonm, njé ke nange tami edi nè: i i Elie, njé ke nange ke rang edi nè: i i Jérémie éké njèribe-dè-tà ke tà Nube’t karé.
Kerɔte kuwe, Jean ree tɔje sei rebe ra nyan ke se dè naje’n kade i taai kum Nube. Nè sei umi kêm si dènn’t lé; nè njétaa tirge se kaiya-dinyege á umi kêm de dènn’t. Sei an-in nyange ke dé ra nè nga se kum si nè sei i turi hal si le kunde’n kêm si dènn’t lé.
Loo ke njé ke Jean ule de teli awi ɓá ɓaa, Jésu unn tà ke ɔje dè Jean deje doobulege ede nè: – Ké ri á awi kêm dile’t le kan-in wa? Ké awi le kan-in walè tuwe-mann ke nel mbir’n mbar-mbar karè wa?
Doo nè nga, gar-gar maje kade è doo ke ndɔ ke è se jéi nan’t, unn gir ndɔ ke Jean ule’n Jésu manné njonm sár tee’n ndɔ ke Nube unn’n dann jéi’t seen aw’n se’n danrán.