37 Jésu ede de ede nè: – Sei kuwe adi de nyan d’use. Nè njékuwe-girnge deji nin se gos edi nè: – Ké i ndige kade j’aw jè ndogo nyankuse kum nar kule ke ndɔ aru joo ɓaa, j’ade de d’use wa?
Loo ke ngonn njèndi nè unde loo tee nata ɓaa, è dar njèmade kule le’n karé ke kure le’n tò dènn’t asekum nar kule ke ndɔ aru karé deĵ. E oso kɔbenn’t uwe’n ade kum’n nda ngengeng. E ede’n ede nè: «Gar-gar, uge’m kure le’m ke tò dèi’t nga ɗarinè kuwe.»
Jésu tel deje de se gos ede nè: – Ké mapa ke ji si’t nga è kandang wa? Awi an-in ɓita. Loo ke d’aw dé deje ɓaa, d’ede’n d’ede nè: – Mapa è mi a, tutu kanje è joo a tɔ.
Jésu unn gostà tam ede nè: – Dingem karé bè ndi non. E ade dooge joo tuneii nar. E ke karé bè taa nar kule ndɔ aru mi. E ke njèkon’t joo ɓaa tune nar kule ndɔ kɔr-mi tɔ.
Jésu ede de ede nè: – Sei kuwe adi de nyan d’use. Dé tel d’ede’n d’ede nè: – Ke nè á j’aw le ndogo nyankuse ke rang lé ɓaa, wal-mur ke mi se tutu kanje ke joo bere nè nga, à ase kosdoo-bulege nè nga malang titeke bain wa?