Doo karé ke ji’n wei tonrin ndi kêm kei kebe nan’t nè nga tɔ. Dé deje Jésu d’ede nè: – Ké d’inye loo d’ade doo le kade ɔr ratur ra njèratur’t se ndɔ taa kebe nga wa? Dé deje’n tà nè nga titeke bè le kile’n tà denn’t kede nè è altà tà gute-ndu’t.
E ndɔ taa kebe. Dooge kêm kei kebe nan’t undei kum de lêr -lêr le kan ké Jésu ayé kaje dingem nè nga se ndɔ taa kebe wa? Dé ra titeke bè le kile’n tà dènn’t.
Jésu deje de ede nè: – Ké ndɔ taa kebe nga, tò tede le ra’n maje se dooge éké le ra’n se de majelé wa? Ké ndɔ taa kebe tò tede le kaje’n doo éké le kinye’n doo kade tuju wa? Nè d’ile’n dè’t lé.
Nè Jésu ger tàgirge le de ke kêm de’t mbak. Gir’n ke nè á, è ede’n dingem ke ji’n wei tonrin nè nga ede nè: – Ɔse nang in dɔ i nda dann de’t nè ade d’an-in. E ɔse nang in nda dɔ dann de’t ngurung.
Titeke bè á, ngakonmge ke m’tár sei ngain, i ndai dè nja si’t njáng m i lengi lé. Awi kum si ke kété-kété dè kule’t le Kuwe-ɓee. Sei geri mbak titeke kule le Kuwe-ɓee ke sei ulei ra si ndibe i rai adi Krist nga à tel k’ee nyan ke raikarè lé.
Krist nga nyankem̂kon ra ra’n. Sei géa, maje kade unni tàgir le Krist nè nga ke nyankate le rɔ’n se kaiya. Doo ke nyankem̂kon ra ra’n nga à ebe ra’n dè ra majelé’t.