Սուգ առին ճանապարհք Սիոնի, զի ոչ գոյր երթեւեկ տօնից տարեկանաց նորա. ամենայն դրունք նորա եղեն յապականութիւն, եւ քահանայք նորա հաշեն հառաչեն՝՝ եւ յոգւոց հանեն. կուսանք նորա ի գերութիւն վարեցան՝՝, եւ ինքն դառնացեալ յանձն իւր։
Յիշեաց Երուսաղէմ զօր տառապանաց եւ զօր անջատման իւրոյ. թախծեցաւ ընդ ամենայն՝՝ ցանկալի ինչս որ ստացեալ էր ի սկզբանէ, յանկանել ժողովրդեանն ի ձեռս թշնամեացն, եւ ոչ ոք էր որ օգնէր նմա. տեսին ատելիք նորա, ոտն հարին՝՝ եւ ծիծաղեցան ի վերայ գերութեան նորա։
Եւ հանից զնոսա յազգաց, եւ ժողովեցից զնոսա ի գաւառաց, եւ տարայց զնոսա յերկիրն իւրեանց, եւ արածեցից զնոսա ի վերայ լերանց Իսրայելի եւ ի ձորս եւ յամենայն բնակութեան երկրին.
Եւ ամաչեսցեն ի ժամանակին յայնմիկ՝ յորժամ բարի արարից ձեզ, եւ ի ժամանակի յորժամ ընկալայց՝՝ զձեզ. զի տաց զձեզ անուանիս եւ ի պարծանս ընդ ամենայն ազգս երկրի, ի դարձուցանել ինձ զգերութիւն ձեր առաջի ձեր, ասէ Տէր։